اللّهُمَّ اغفِر لِلمُعَلِّمینَ و أطِل أعمارَهُم و بارِک لَهُم فی کسبِهِم
خدایا ! آموزگاران را بیامرز ؛ عمرشان را دراز و کسبشان را با برکت کن
(تاریخ بغداد، ج 3، ص 64)
اَحَبُّ الاَعمالِ اِلَى اللَّهِ الصَّلاةُ لِوَقتِها، ثُمَّ بِرُّ الوالِدَین، ثُمَّ الجَهادُ فى سَبیلِ اللَّهِ
دوست داشتنى ترین کارها نزد خداوند: نماز اول وقت، سپس نیکى به پدر و مادر و سپس جهاد در راه خداست.
(نهج الفصاحه، ح 70)
مَن لَم یصلِح نَفسَهُ لَم یصلِح غَیرَهُ؛(4)
هر کس خودش را اصلاح نکند، نمىتواند دیگران را اصلاح نماید.
(غرر الحکم،ح 8990)
إنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یُبغِضُ الغَنیَّ الظَّلومَ.
به راستی که خداوند عزوجل ثروتمند ستمگر را دشمن می دارد.
(جهاد با نفس ، ح 738 )
اِنَّ الحَرامَ لا ینمى وَ اِن نَمى لا یبارَک لَهُ فیهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَم یؤجَر عَلَیهِ وَ ما خَلَّـفَهُ کانَ زادَهُ اِلَى النّارِ
به راستى که حرام، افزایش نمىیابد و اگر افزایش یابد، برکتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشهاى به سوى آتش خواهد بود.
(کافى، ج 5، ص 125، ح 7 )
الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنجِحٌ وَ أَعمَالُ العِبَادِ فِى عَاجِلِهِم نُصبُ أَعینِهِم فِى آجَالِهِم.
صدقه دادن دارویى ثمر بخش است ، و کردار بندگان در دنیا ، فردا در پیش روى آنان جلوه گر است.
(کافى، ج 5، ص 125، ح 7 )
مَن کشَفَ عَورَةَ اَخیهِ المُسلِمِ کشَفَ اللّهُ عَورَتَهُ حَتّى یفضَحَهُ بِها فى بَیتِهِ
هر کس عیب و زشتى برادر مسلمان خود را فاش کند، خداوند زشتى او را آشکار سازد، تاجایى که او را در درون خانه اش رسوا سازد.
(الترغیب والترهیب، ج 2، ص 239، ح 9.)
اللِّسَانُ سَبُعٌ إِن خُلِّی عَنهُ عَقَرَ .
زبان تربیت نشده ، درنده اى است که اگر رهایش کنى مى گزد.
(نهج البلاغه، حکمت60)
اَلعِبادَةُ عَشرَةُ اَجزاءٍ تِسعَةُ اَجزاءٍ فى طَلَبِ الحَلالِ
عبادت ده جزء دارد، که نُه جزء آن، طلب روزى حلال است.
(بحارالأنوار، ج 103، ص 9، ح 37)
لا یدخُلُ الجَنَّةَ عَبدٌ لا یأمَنُ جارُهُ بَوائِقَهُ
بنده اى که همسایه اش از شرّ او در امان نباشد، وارد بهشت نمی شود
(مستدرک الوسائل، ج 8، ص 425)
اِنَّ فِى الرِّفقِ الزّیادَةَ وَ البَرَکةَ وَ مَن یحرَمِ الرِّفقُ یحرَمِ الخَیرَ
در مدارا، فزونى و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خیر، محروم شده است.
(کافى، ج 2، ص 119، ح 7 )
مَن رَضىَ بِما رَزَقَهُ اللَّهُ قَرَّت عَینُهُ
هر که به آنچه خداوند روزیش کرده راضى باشد، خوش و خرّم بماند.
( امالى طوسى، ص 225، ح 393 )
لا تَجعَل عِرضَک غَرَضاً لِقَولِ کلِّ قائِلِ
آبروى خود را هدف تیر گفتار هر گویندهاى نساز
(غررالحکم و دررالکلم، ح 10304)
لا تَصفُو الخِلَّةُ مَعَ غَیر اَدیب
دوستى با شخص بى ادب، صمیمانه نخواهد شد.
(بحار الأنوار، ج 67، ص 400، ح 73)
لَیسَ مِنّا مَن غَشَّ مُسلِما اَو ضَرَّهُ اَو ماکرَهُ
از ما نیست کسى که با مسلمانى تقلّب کند، یا به او ضرر رساند و یا با وى حیله نماید.
(نهج الفصاحه، ح 2414)
مِن کمالِ السَّعادَةِ السَّعىُ فى صَلاحِ الجُمهور
کوشش در راه اصلاح توده مردم، از کمال خوشبختى است.
(غررالحکم، ح 9361)
لا تَسُبُّوا الناسَ فَـتَکتَسِبُوا العَداوَةَ بَینَهُم
به مردم ناسزا نگویید، که با این کار در میان آنها دشمن پیدا مى کنید.
(کافى ، ج 2، ص 360 ح 3)
مَن حَسُنَ بِرُّه بِأهلِهِ زِیدَ فی عُمرِهِ
هرکه با خانواده خود خوش رفتار است، عمرش بسیار خواهد بود
(الکافى، ج 8، ص 219)
اَوسِعوا لِلشَّبابِ فِى المَجلِسِ وَ اَفهِموهُمُ الحَدیثَ فَاِنَّهُمُ الخُلوفُ وَ اَهلُ الحَدیثِ ؛
براى جوانان در مجالس جاى باز کنید، و امور نو و جدید را به آنان تفهیم کنید، چرا که این گروه جایگزین شما و درگیر مسائل جدید خواهند شد.
(الفردوس ، ج 1، ص 98، ح 320 )
مِن کفّاراتِ الذُّنوبِ العِظامِ: اِغاثَةُ المَلهوفِ وَ التَّنفیسُ عَنِ المَکروبِ
یارى رساندن به ستمدیده فریاد خواه و شاد کردن غمناک، از کفّارههاى گناهان بزرگ است.
(نهج الیلاغه حکمت 24)
مَن حُرِمَ الرِّفقَ فَقَد حُرِمَ الخَیرَ کلَّهُ
هر کس از مدارا بى بهره باشد، از همه خوبى ها بى بهره مانده است.
(نهج الفصاحه، ح 3057)
کانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله یداعِبُ وَ لا یقولُ اِلاّ حَقّـا
رسول اکرم صلى الله علیه و آله شوخى مى کردند ولى جز حقّ چیزى نمى گفتند.
(مستدرک الوسائل، ج 8 ، ص 408)
اَطیبُ العَیشِ القَناعَةُ
خوشترین زندگى، زندگى با قناعت است.
(غررالحکم، ح 2918)
اِنَّ المُسلِمَ اِذا غَلَبَهُ ضَعفُ الکبَرِ اَمَرَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ المَلِک اَن یکتُبَ لَهُ فى حالِهِ تِلک مِثلَ ما کانَ یعمَلُ وَ هُوَ شابٌّ نَشیطٌ صَحیحٌ
مسلمان هنگامى که ضعف پیرى بر او غلبه کند خداوند به فرشتهاى دستور مىدهد که در این حال اعمال (نیکى) را که او در جوانى و شادابى و سلامت انجام مىداد، برایش بنویسد.
(کافى، ج 3، ص 113)
امَنِ اغتابَ مُسلِماً اَو مُسلِمَةً لَم یقبَلِ اللَّهُ تَعالى صَلاتَهُ وَ لا صیامَهُ اَربَعینَ یوماً وَ لَیلَةً اِلّا اَن یغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ
خداوند متعال تا چهل شبانه روز نماز و روزه غیبت کننده مرد و زن مسلمان را نمىپذیرد، مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.
(جامع الأخبار، ص 412، ح 1141)
لا یؤنِسَنَّک اِلاَّ الحَقُّ وَ لا یوحِشَنَّک اِلاَّ الباطِلُ
مبادا جز حق، با تو اُنس بگیرد و جز باطل، از تو بهراسد.
(نهج البلاغه، از خطبه 130 )
اِن اَحبَبتَ اَن یزیدَ اللّهُ فى عُمُرِک فَسُرَّ اَبَـوَیک
اگر دوست دارى که خداوند عمرت را زیاد کند، پدر و مادرت را شاد کن.
(بحارالأنوار ، ج 74 ، ص 81 ، ح 84 )
اَلبرُّ وَ حُسنُ الخُلق یعمُرانِ الدّیارَ وَ یزیدانِ فِى الاَعمار
نیکوکارى و خوش اخلاقى، خانه ها را آباد و عمرها را طولانى مى کنند.
( کافى ، ج 2، ص 100، ح 8 )
أمّا وَجهُ الاِنتفاعِ بِی فی غَیبَتی فَکالاِنتِفاعِ بِالشَّمسِ إذا غَیبَها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ ؛
چگونگى بهره مندى از وجود من در دوران غیبتم ، همچون بهرهاى است که از خورشید مىبرند ، آنگاه که ابر آن را از دیدگان نهان مىکند .
(الغیبه ، طوسى، ص 292)
کلُّکم راع وَکلُّکم مَسؤولٌ عَن رَعیتِهِ
همه شما سرپرست و مسئول هستید و درباره زیردستانتان باز خواست مى شوید.
(جامع الاخبار، ص 119)
إِنَّ بِشرَ المُؤمِنِ فِی وَجهِهِ ، وَ قُوَّتَهُ فِی دینِهِ وَ حُزنَهُ فِی قَلبِهِ
شادى مؤمن در چهره اوست ، قدرت وى در دینش، و اندوه او در دلش
(میزان الحکمه، ح 1721)
مَن حَسُنَت خَلیقَـتُهُ طابَت عِشرَتُهُ
هر کس خوش اخلاق باشد، زندگى اش پاکیزه و گوارا مى شود.
(غررالحکم، ح 8153)
سُوسُوا إِیمَانَکم بِالصَّدَقَةِ وَ حَصِّنُوا أَموَالَکم بِالزَّکاةِ وَ ادفَعُوا أَموَاجَ البَلَاءِ بِالدُّعَاءِ .
ایمان خود را با صدقه دادن و اموالتان را با زکات دادن نگاهدارید، و امواج بلا را با دعا از خود برانید.
(نهج البلاغه – حکمت 146 )
اِنَّمَا العاقِلُ مَن وَعَظَتهُ التَّجارِبُ
خردمند ، کسى است که تجربهها پندش دهد .
کنزالفوائد، ص 87
اَلاِنصافُ راحَةٌ
انصاف، مایه آسایش است.
(غررالحکم، ح 16)
اُذکر حَسَرَاتِ التَّفرِیطِ بِأَخذِ تَقدِیمِ الحَزمِ.
با مقدم داشتن دوراندیشی، حسرت کوتاهیها را به یاد آور.
(بحارالأنوار، ج 78، ص 370)
اَلجَهلُ مُمیتُ الاَحیاءِ وَ مُخَلِّدُ الشَّقاءِ
نـادانى، مایـه مرگ زندگان و دوام بدبختى است.
(غررالحکم، ح 1464)
بادِروا اَحداثَکم بِالحَدیثِ قَبلَ اَن تَسبِقَکم اِلَیهِمُ المُرجِئَةُ
به آموختن حدیث (معارف دینى) به جوانانتان ، پیش از آنکه منحرفین آنان را گمراه سازند، اقدام نمیید.
تهذیب الأحکام ، ج 8 ، ص 111، ح 381
لاتُودِعَنَّ سِرَّکَ مَن لا أمانَةَ لَهُ.
راز خود را به کسی که امانتدار نیست، مسپار.
غررالحکم و دررالکلم، ح 1066
إنَّما یُحِبُّکَ مَن لا یَتَمَلََّقُکَ، وَیُثنی عَلَیکَ مَن لا یُسمِعُکَ.
دوستدار حقیقی تو کسی است که از تو چاپلوسی نمیکند و ستایشگر واقعی تو آنکه تو را از [ستایشهایش دربارۀ تو] باخبر نمیکند.
غررالحکم و دررالکلم، ح 7119
اَلزُّهدُ فِى الدُّنیا الراحَةُ العُظمى
بی رغبتى به دنیا، بزرگترین آسیش است.
غررالحکم و دررالکلم، ح 1316
إظهارُ الشَّیءِ قَبلَ أن یُستَحکمَ مَفسَدَةٌ لَهُ.
آشکار کردن چیزی پیش از استوار شدن، مایۀ تباهی آن است.
تحف العقول، ص 457
الأَیَّامُ تَهتِک لَک الأمرَ عَنِ الأسرارِ الکامِنَةِ.
روزگار رازهای نهان را بر تو آشکار میکند.
بحار الأنوار، ج 78، ص 365
اِعلَم أنَّک لَن تَخلُوَ مِن عَینِ اللهِ، فَانظُر کیفَ تَکونُ.
بدان که از دید خداوند پنهان نیستی، پس بنگر چگونهای.
تحف العقول، ص 455
إِنَّ الحَقَّ لا یعرَفُ بِالرِّجَالِ؛ اِعرِفِ الحَقَّ، تَعرِف أهلَهُ.
حق با شخصیتها شناخته نمیشود؛ حق را بشناس تا اهل آن را بشناسی.
روضة الواعظین، ص 31
اَلحَسَدُ یضنِى الجَسَدَ
حسد، بدن را فرسوده و علیل مى کند.
غررالحکم، ح 943
مَنِ اشتاقَ إلَی الجَنَّةِ سارَعَ إلَی الَخَیراتِ.
هرکه مشتاق بهشت است به سوی نیکیها میشتابد.
مکارم الأخلاق، ص 447
اِعلَمى اَنَّ الشّابَّ الحَسَنَ الخُلُقِ مِفتاحٌ لِلخَیرِ ، مِغلاقٌ لِلشَّرِّ وَ اِنَّ الشّابَّ الشَّحیحَ الخُلُقِ مِغلاقٌ لِلخَیرِ مِفتاحٌ لِلشَّرِّ
بدان که جوانِ خوش اخلاق ، کلید خوبى ها و قفل بدى هاست و جوانِ بداخلاق ، قفل خوبى ها و کلید بدى هاست.
امالى طوسى ، ص 302، ح 598
خَیرُ اِخوانِک مَن دَعاک اِلى صِدقِ المَقالِ بِصِدقِ مَقالِهِ وَ نَدَبَک اِلى اَفضَلِ الاَعمالِ بِحُسنِ اَعمالِهِ
بهترین دوستانت، کسى است که با راستگویی اش تو را به راستگویى دعوت کند و با اعمال نیک خود، تو را به انجام اعمال خوب برانگیزد.
غررالحکم، ح 5022
فِی تَقَلُّبِ الأحوَالِ عُلِمَ جَوَاهِرُ الرِّجَالِ.
در فراز و نشیبهای روزگار، گوهر مردان شناخته میشود.
نهج البلاغه، حکمت 208
فی قَولِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ «وَ لاَ تَنسَ نَصیبَک مِنَ الدُّنیا» : لا تَنسَ صِحَّتَک وَ قُوَّتَک وَ فَراغَک وَ شَبابَک وَ نَشاطَک اَن تَطلُبَ بِهَا الآخِرَةَ
درباره آیه سهم خود را از دنیا فراموش مکن : [یعنى] سلامتى ، توانایى ، فرصت ، جوانى و شادابى ات را فراموش مکن ، تا با آنها ، آخرت را به دست آورى
قصص ، آیه 77 ؛ امالى صدوق ، ص 299، ح 336
أفضَلُ الهِجرَةِ أن تَهجُرَ ما کرِهَ اللَّهُ
برترین هجرت ، هجرت از چیزى است که خدا آن را خوش ندارد
میزان الحکمة ، ح 21060
إنّ الجاهِلَ مَن عَصَی اللهَ وَإن کانَ جَمیلَ المَنظَرِ عَظیمَ الخَطَرِ.
نادان کسی است که خدا را نافرمانی کند هرچند خوشسیما و بلندپایه باشد
بحارالأنوار، ج 1، ص 160
شَعبانُ شَهری و رَمَضانُ شَهرُ اللَّهِ فَمَن صامَ شَهری کنتُ لَهُ شَفیعاً یومَ القِیامَةِ
شعبان ، ماه من و رمضان ماه خداوند است . هر که ماه مرا روزه بدارد ، در روز قیامت شفیع او خواهم بود .
بحار الأنوار ، ج 97 ، ص 83
مَن صَامَ ثَلَاثَةَ أَیامٍ مِن شَعبَانَ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ وَ کانَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) شَفِیعَهُ یومَ القِیامَةِ
هر کسی که سه روز از ماه شعبان را روزه بگیرد؛ بهشت بر او واجب می شود و در قیامت نیز پیامبر(ص) شفیع او خواهد بود
وسائل الشیعة ج 10 ، ص 490
خَیرُ مَفَاتیحِ الأموُرِ الصِّدقُ وَخَیرُ خَوَاتیمِهَا الوَفَاءُ
بهترین گشایندۀ کارها راستی و بهترین پایان برندۀ آن وفاداری است
بحارالأنوار، ج 75، ص 161
خَلَیک بِالآخِرَةِ تَأتِک الدُّنیا صاغِرَةً
در کار آخرت باش تا دنیا ذلیلانه به تو رو آورد
غررالحکم و دررالکلم، ح 6080
اِمتَحِنُوا شِیعَتَنا عِندَ ثَلاثٍ: عِندَ مَواقیتِ الصلَواتِ کیفَ مُحافَظَتُهُم علَیها، وعِندَ أسرارِهِم کیفَ حِفظُهُم لَها عَن عَدُوِّنا، و إلى أموالِهِم کیفَ مُواساتُهُم لإِخوانِهم فیها
شیعیان ما را در سه چیز بیازمایید : در مواظبت بر اوقات نمازها ، در نگهدارى اسرارشان از دشمنان ما و در همدردى و کمک مالى به برادرانشان
میزان الحکمه، باب صفات الشّیعه
إنَّ حَوائِجَ النّاسِ إلَیکم مِن نِعَمِ اللهِ عَلَیکم فَلا تَمَلُّوا النِّعَمَ
نیاز مردم به شما از نعمتهای خدا بر شما است، از این نعمت افسرده و بیزار نباشید
بحار الأنوار، ج 74، ص 205
افَلیعمَل کلُّ امرِی مِنکم مَا یقرُبُ بِهِ مِن مَحَبَّتِنَا
هر یک از شما باید کاری کند که به سبب آن به محبت ما نزدیک شود
بحارالأنوار، ج 53، ص 176
فاکثَروا الدُّعاء بِتَعجیلِ الفَرَج فَإنَّ ذَلِکَ فَرَجَکُم
برای تعجیل در فرج بسیار دعا کنید که گشایش و فرج شما نیز در آن است
بحارالأنوار، ج 52، ص 92
ثُباتُ الدُّوَلِ بِإقامَةِ سُنَنِ العَدلِ
پایداری دولتها به برپا داشتن راه و رسم دادگری است
غررالحکم و دررالکلم، ح 4715
ما اُرغِمَ أنفُ الشَّیطانِ بِشَیءٍ مِثلِ الصَّلاةِ
هیچ چیز مانند نماز ، بینى شیطان را به خاک نمى مالد
بحارالأنوار ، ج 53 ، ص 182
أفضَلُ الهِجرَةِ أن تَهجُرَ ما کرِهَ اللَّهُ
برترین هجرت ، هجرت از چیزى است که خدا آن را خوش ندارد
میزان الحکمة ، ح 21060
المُجاهِدونَ فی سَبیلِ اللَّهِ قُوّادُ أهلِ الجَنَّةِ
رزمندگان در راه خدا ، راهبران اهل بهشتاند
بحار الأنوار ، ج 8 ، ص 199
مَن قَنَعَ بِما قَسَمَ اللَّهُ لَهُ فَهُوَ مِن أغنَى النّاسِ
هر که به قسمتى که خدایش داده قانع باشد ، همو ، بى نیازترینِ مردم است
الأمالى، مفید، ص 184
مَا أرغَمَ أنفَ الشَّیطانِ بِشَیءٍ مِثلَ الصَّلاةِ فَصَلِّها وَ أرغِم أنفَ الشَّیطان
هیچ چیز مثل نماز بینی شیطان را به خاک نمی مالد و او را خوار نمی کند، پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بمال
( بحار الانوار، ج ,53 ص 182 )
اِذا فَسَدَتِ النِّیةُ وَقَعَتِ البَلیةُ
هرگاه نیت فاسد شود، بلا و گرفتارى پیش مى آید.
( غررالحکم، ح 4021 )
طُوبى لِمَن تَرَک شَهوَةً حاضِرَةً لِمَوعودٍ لَم یرَهُ
خوشا آن که شهوتِ آمادهاى را به خاطر پاداش وعده داده شدهاى که آن را ندیده است ، رها کند
(الخصال، ص 3)
عَلَیک بِالاحداثِ فَإنَّهُم اسرَعُ إلى کلِّ خَیرٍ
نوجوانان را در یاب، که این گروه در پذیرش هر خوبى ، بیشتر شتاب می کنند
(الکافى ، ج 8 ، ص 93)
إیاک واللَّجاجَةَ ؛ فَإنَّ أَوَّلَها جَهلٌ وآخِرَها نَدامَةٌ
از لجبازى بپرهیز ، که آغازش نادانى و انجامش پشیمانی است
تحف العقول، ص 14
أنَا الَّذی أملأَُها عَدلاً منم که زمین را از عدالت لبریز مى کنم ، چنان که از ستم آکنده است
الخرائج والجرائح ، ج 2 ، ص 785
لِکلِّ شَیءٍ رَبِیعٌ، وَرَبِیعُ القُرآنِ شَهرُ رَمَضَانَ
هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است
کافی، ج2 ، ص 630
جالِس العُلَماءَ یزدَد عِلمُک وَ یحسُن اَدَبُک وتَزک نَفسُک
با علما معاشرت کن تا علمت زیاد، ادبت نیکو و جانت پاک شود.
مطالب السؤول، ص 49
إن شِئتَ أن تُکرَمَ فَلِن وإن شِئتَ أن تُهانَ فَاخشُن
اگر مى خواهى گرامى ات دارند ، نرمخو باش ، و اگر مى خواهى خوارت شمارند ، درشتى کن
تحف العقول، ص 55
اِعمَل بِفَرائِضِ اللَّهِ تَکن اَتقَى النَّاس
به واجبات خدا عمل کن، تا با تقواترین مردم باشى.
معانى الأخبار، ص 240
اِکتَسِبُوا العِلمَ یکسِبکمُ الحَیاةَ
دانش کسب کنید تا به شما زندگى (و بالندگى) بخشد
غررالحکم و دررالکلم، ح 2486
اِتَّهِمُوا عُقُولَکُم فَإنَّهُ مِنَ الثِّقَةِ بِها یکُونُ الخَطاءُ
خِردهاى خود را خطاپذیر بدانید، که بسا اعتماد کردن به آن ، خطا باشد
میزان الحکمة، ح 6842
لِکُلِّ شَیءٍ أساسٌ وأساسُ الإسلامِ حُبُّنا أهلَ البَیتِ
هر چیزى را شالودهاى است و شالوده اسلام ، دوستدارى ما اهل بیت است
المحاسن، ج 1، ص 150
قالَ اللّهُ عز و جل: الصَّومُ لی، و أنَا أجزی بِهِ
خداوند فرموده است: روزه، براى من است و خودم پاداش آن را می دهم
تهذیب الأحکام: 4 / 152 / 420
صِیامُ القَلبِ عَنِ الفِکرِ فِی الآثامِ أفضَلُ مِن صِیامِ البَطنِ عَنِ الطَّعامِ
روزه دل ، اندیشیدن به گناهان ، برتر است از روزه شکم ؛ یعنى غذا خوردن
میزان الحکمه ، ح 10948
إنَّ اللَّهَ جَعَلَ شَهرَ رَمضانَ مِضماراً لِخَلقِهِ فَیستَبِقونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إلى مَرضاتِهِ
خداوند ماه رمضان را میدان مسابقهاى براى آفریدگان خود قرار داده تا با طاعتش براى خشنودى او از یکدیگر پیشى گیرند
بحارالأنوار ، ج 75، ص 110
إنَّ أبوابَ السَّماءِ تُفتَحُ فی أوَّلِ لَیلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ ولا تُغلَقُ إلى آخِرِ لَیلَةٍ مِنهُ
درهاى آسمان در شب اوّل ماه رمضان گشوده مى شود و تا آخرین شب این ماه بسته نمى شود
النوادر، ص 246
إنَّ الشَّقِی حَقَّ الشَّقِی مَن خَرَجَ مِنهُ هذَا الشَّهرُ و لَم یغفَر ذُنوبُهُ
بدبخت واقعى کسى است که این ماه را پشت سر گذارد و گناهانش آمرزیده نشود
میزان الحکمه ، ح 7458
فَانزِل نَفسَکَ مِنَ الدُّنیا کَمَثَلِ مَنزِلٍ نَزَلتَهُ ساعَةً ثُمَّ ارتَحَلتَ عَنهُ
خود را در دنیا چنان منزل ده که گویى ساعتى در آن منزل دارى وسپس از آن کوچ می کنی
بحارالأنوار، ج 75، ص 165
اَلتَّقوى بابُ کُلِّ تَوبَةٍ ورَأسُ کُلِّ حِکمَةٍ وشَرَفُ کُلِّ عَمَل
تقوا ، باب هر توبه و سرآمد هر حکمت ، و [مایه] شرافت هر کارى است
بحارالأنوار، ج 75، ص 110
صَومُ القَلبِ خَیرٌ مِن صِیامِ اللِّسانِ وَ صَومُ اللِّسانِ خَیرٌ مِن صِیامِ البَطنِ
روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است
غرر الحکم، ج 1، ص 417، ح 80
مَن یشتَهِ کَرامَةَ الآخِرَةِ یدَع زینَةَ الدُّنیا
هر که کرامت آخرت را می خواهد ، زینت دنیا را وا می نهد
مسند الشهاب ، ج 1 ، ص 251
مَن أحیى لَیلَةَ القَدرِ حُوِّلَ عَنهُ العَذابُ إلَى السَّنَةِ القابِلَةِ
هر کس شب قدر را احیا بدارد ، تا سال آینده عذاب از او بر داشته می شود
اقبال الأعمال ، ج 1، ص 345
قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَیلَةُ القَدرِ
قلب ماه رمضان ، شب قدر است
بحار الأنوار ، ج 55 ، ص 376
مَن قامَ لَیلَةَ القَدرِ إیماناً وَ احتِساباً ، غُفِرلَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ
هر که از روى ایمان و براى رسیدن به ثواب الهى ، شب قدر را به عبادت بگذراند ، گناهان گذشتهاش آمرزیده می شود
فضائل الأشهر الثلاثه ، ص 136
الرَّکعَتانِ فى جَوفِ اللَّیل اَحَبُّ اِلَى اللَّهِ مِنَ الدُّنیا وَ ما فیها
دو رکعت نماز در دل شب، نزد خدا از دنیا و آنچه در آن است، محبوبتر است.
بحارالأنوار، ج 87 ، ح 23
التَّقدیرُ فی لَیلَةِ تِسعَ عَشرَةَ، والإبرامُ فی لَیلَةِ إحدى وعِشرینَ، وَالإِمضاءُ فی لَیلَةِ ثَلاثٍ وعِشرینَ
سرنوشت (مُقَدَّر شدن)، در شب نوزدهم است و محکم ساختن، در شب بیست و یکم و امضا (حتمی سازى)، در شب بیست و سوم
الکافی: 4 / 159 / 9
لا تَزالُ عِصابَةٌ مِن اُمَّتی یقاتِلونَ عَلى أبوابِ دِمَشقَ و ما حَولَهُ و عَلى أبوابِ بَیتِ المَقدِسِ و ما حَولَهُ لایضُرُّهُم خِذلانُ مَن خَذَلَهُم ظاهِرینَ عَلَى الحَقِّ إلى أن تَقُومَ السَّاعَةُ
پیوسته گروهى از امّت من بر دروازههاى دمشق و پیرامونش و بیت المقدّس و پیرامون آن مبارزه مىکنند و یارى نکردن آنان ، زیانى به آنها نمىرساند . آنان تا روز قیامت پشتیبان حقّاند .
کنز العمّال ، ح 35051
نِعمَ العَونُ عَلى أسرِ النَّفسِ وَ کَسرِ عادَتِهَا التَّجَوُّعُ
گرسنگى، چه خوب یاورى براى اسیر کردن نفس(تربیت نفس) و شکستن عادت آن است!
غرر الحکم: 9944
اِغتَنِم مَنِ استَقرَضَکَ فی حالِ غِناکَ لِیجعَلَ قَضاءَهُ فی یومِ عُسرَتِکَ ؛
کسى را که در حال بی نیازىات از تو قرض مى خواهد، غنیمت شمار تا در وقت نیازت جبرانش کند .
غررالحکم و دررالکلم، ح 2370
فازَ مَن أصلَحَ عَمَلَ یومِهِ وَ استَدرَکَ فَوارِطَ أمسِهِ
رستگار شد آنکه کار امروزش را سامان داد و کوتاهى هاى دیروزش را جبران کرد
مستدرک الوسائل ، ج 12، ص 151
أدِّبُوا أوْلادَکُمْ عَلَیَ ثَلاثٍ: حُبِّ نَبِیکُمْ، وَحُبِّ أهلِ بَیتِهِ، وَعَلیَ قِرَاءَةِ الْقُرآنِ
فرزندانتان را با سه خصلت تربیت کنید: دوستی پیامبر اکرم (ص)، دوستی اهل بیت ایشان و تلاوت قرآن
لجامع الصغیر، ج 1، ص 14
فازَ مَن أصلَحَ عَمَلَ یومِهِ وَ استَدرَکَ فَوارِطَ أمسِهِ
رستگار شد آنکه کار امروزش را سامان داد و کوتاهىهاى دیروزش را جبران کرد
مستدرک الوسائل ، ج 12، ص 151
تَعَلَّمُوا العِلمَ فَإنَّ تَعَلُّمَهُ حَسَنَةٌ، وَطَلَبَهُ عِبَادَةٌ.
دانش بیاموزید که آموختن آن پاداش دارد و جستوجوی آن عبادت است.
بحار الأنوار، ج 78، ص 189