حدیث (1101) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
یُبعَثُ کُلُّ عَبد على ما ماتَ عَلَیهِ، اَلمُؤمِنُ عَلى إیمانِهِ وَ المُنافِقُ عَلى نِفاقِهِ
هر بندهاى بر همان چیزى که در درون داشته و با آن از دنیا رفته، برانگیخته مىشود، مؤمن بر ایمانش و منافق بر نفاقش.
کنزالعمّال، ح 38954
حدیث (1102) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
مَن کانَ یُؤمِنُ بِاللَّهِ وَالیَومِ الخِرِ فَلیُکرِم ضَیفَهُ؛
هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، باید میهمانش را گرامى دارد
کافى، ج 6، ص 285، ح1
حدیث (1103) امام صادق(ع) می فرمایند:
اَلبَنونَ نَعیمٌ وَ البَناتُ حَسَناتٌ وَ اللّهُ یَسألُ عَنِ النَّعیمِ ، وَ یُثیبُ عَلَى الحَسَناتِ .
پسران، نعمت اند و دختران خوبى. خداوند ، از نعمتها سؤال میکند و به خوبی ها پاداش میدهد .
کافى ، ج 6، ص 7، ح 12
حدیث (1104) امام صادق(ع) می فرمایند:
صِلُوا أرحامَکُم و بِرّوا بِإخوانِکُم وَ لَو بِحُسن السَّلامِ وَ رَدِّ الجَواب.
صله رحم نمایید و به برادران (دینى) خود نیکى کنید، هر چند با سلام کردن خوب و یا جواب سلام خوب باشد.
کافى، ج 2، ص 157، ح 31
حدیث (1105) امام رضا(ع) می فرمایند:
مَن أَرادَ أَن لایُوذیَهُ مِعدَتُهُ فَلا یَشرَب بَینَ طَعامِهِ ماءً
هر کس میخواهد معده اش آزارش ندهد، در بین غذا آب نخورد.
فقه الرضا ص 346
حدیث (1106) امام علی(ع) می فرمایند:
اَلمُتَّقونَ فیها (فِى الدُّنیا) هُم اَهلُ الفَضائِل مَنطِقُهُمُ الصَّوابُ وَ مَلبَسُهُمُ الاِقتِصادُ وَ مَشیُهُمُ التَّواضُعُ
تقواپیشگان، در دنیا اهل فضایلند، گفتارشان راست و درست، روششان میانه روى و رفتارشان متواضعانه است.
نهج البلاغه، از خطبه 184
حدیث (1107) امام علی(ع) می فرمایند:
مَن جارَ قَصُرَ عُمرُهُ .
هر کس ظلم کند، عمرش کوتاه میشود.
عیون الحکم والمواعظ ، ص 429، ح 7334
حدیث (1108) امام صادق (ع) می فرمایند:
مَا کَلَّمَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله اَلعِبادَ بِکُنهِ عَقلِهِ قَطُّ، قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : اِنّا مَعاشِرَ النبیاءِ اُمِرنا اَن نُـکَلِّمَ النّاسَ عَلى قَدرِ عُقولِهِم
رسول خدا صلى الله علیه و آله هرگز با مردم به اندازه عقل خود سخن نگفتند و فرمودند: ما پیامبران مأموریم که با مردم به اندازه عقل و فهمشان سخن بگوییم
کافى، ج 1 ، ص 23
حدیث (1109) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
اِنَّ الا ِختِلافَ وَ التَّنازُعَ وَ التَّثَـبُّطَ مِن أمرِ العَجزِ وَ الضَّعفِ وَ هُوَ مِمّا لا یُحِبُّهُ اللّهُ وَ لا یُعطى عَلَیهِ النَّصرَ وَ الظَّـفَرَ.
اختلاف و کشمکش و پشت هم اندازى، از ناتوانى و سستى است و خداوند نه آن را دوست دارد و نه با آن یارى و پیروزى میدهد.
جمال الاسبوع، ص 73
حدیث (1110) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
مَن سَرَّهُ اَن یُنسَاَلـَهُ فى عُمُرِهِ وَ یُوَسَّعَ لَهُ فى رِزقِهِ فَلیَتَّقِ اللّهَ وَ لیَصِل رَحِمَهُ.
هر کس دوست دارد که عمرش طولانى و روزىاش زیاد شود، تقواى الهى پیشه کند و صله رحم نماید.
بحارالأنوار ، ج 74، ص 102، ح 56
حدیث (1111) امام صادق(ع) می فرمایند:
عَلَیکَ بِالأَحداثِ فَإِنَّهُم أسرَعُ إلى کُلِّ خَیرٍ.
جوانان را دریاب، زیرا که آنان سریعتر به کارهاى خیر روى می آورند.
کافى، ج 8، ص 93، ح 66
حدیث (1112) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
یا عَلىُّ اِذا حَضَرَ وَقتُ صَلاتِکَ فَتَهَیَّ لَها وَ اِلاّ شَغَلَکَ الشَّیطانُ وَ اِذا نَوَیتَ خَیرا فَعَجِّل وَ اِلاّ مَنَعَکَ الشَّیطانُ عَن ذلِکَ.
اى على! هرگاه وقت نمازت رسید، آماده آن شو وگرنه شیطان تو را سرگرم میکند و هرگاه قصد [کار] خیرى کردى شتاب کن وگرنه شیطان تو را از آن باز میدارد.
امالى صدوق، ص 117
حدیث (1113) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
اَلوُضوءُ قَبلَ الطَّعامِ یَنفِى الفَقرَ، وَ بَعدَهُ یَنفِى الهَمَّ وَ یُصَحِّحُ البَصَرَ.
شستن دست قبل از غذا، فقر را و پس از غذا، غم و اندوه را برطرف میکند و به چشم سلامتی میبخشد.
کنزالعمال، ح 26009.
حدیث (1114) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
لَن یَشبَعَ المُؤمِنُ مِن خَیرٍ یَسمَعُهُ حَتّى یَکونَ مُنتَهاهُ الجَنَّةَ.
هرگز مؤمن از شنیدن خیر و خوبى سیر نمیشود، تا آنکه سرانجامش بهشت گردد.
نهج الفصاحه، ح 2779
حدیث (1115)امام علی (ع) می فرمایند:
نَحنُ اَقَمنا عَمودَ الحَقِّ و هَزَمنا جُیوشَ الباطِل
ما (اهل بیت) ستونهاى حق را استوار و لشکریان باطل را متلاشى کردیم.
عیون الحکم والمواعظ، ص 499
حدیث (1116)امام علی (ع) می فرمایند:
عَلَیکُمبِالسَّخاءِوَحُسنِالخُلقِفَإِنَّهُمایَزیدانِالرِّزقَوَیوجِبانِالمَحَبَّةَ.
به یکدیگر هدیه بدهید تا محبّت را در میان خود بیفزایید.
غررالحکم 4/304/6161
حدیث (1117)پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
اَلمُؤمِنُ یَأکُلُ بِشَهوَةِ أَهلِهِ، اَلمُنافِقُ یَأکُلُ أَهلُهُ بِشَهوَتِهِ.
مؤمن به میل و رغبت خانوادهاش غذا می خورد ولى منافق میل و رغبت خود را به خانواده اش تحمیل می کند
کافى 2/105/11
حدیث (1118) امام صادق(ع) می فرمایند:
کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیرِ اَ لسِنَتِکُم، لِیَرَوا مِنکُم الوَرَعَ وَ الاِجتِهادَ وَ الصَّلاةَ وَ الخَیرَ، فَاِنَّ ذلِکَ داعیَةٌ.
مردم را به غیر از زبان خود، دعوت کنید، تا پرهیزکارى و کوشش در عبادت و نماز و خوبى را از شما ببینند، زیرا اینها خود دعوت کننده است.
منیة المرید، ص 102
حدیث (1119) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
پیامبر اکرم (ص) به امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند : همانا که سعادتمند ، سعادتمند کامل ، سعادتمند حقیقی کسی است که بعد از من ، تو را اطاعت کند و سرپرست خود بداند و بدبخت ، بدبخت به تمام معنا و سیاه بخت حقیقی کسی است که از تو سرپیچی کند و پس از من با تو دشمنی ورزد ...
بحارالأنوار ج 39 ص 265
حدیث (1120) امام على (ع) می فرمایند:
کَفِّروا ذُنوبَکُم وَتَحَبَّبوا اِلى رَبِّکُم بِالصَّدَقَةِ وَ صِلَةِ الرَّحِمِ
با صدقه و صله رحم، گناهان خود را پاک کنید و خود را محبوب پروردگارتان گردانید.
غررالحکم، ح 7258
حدیث (1121) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
لَیسَ مِن عَبدٍ یَظُنُّ بِاللّهِ خَیرا إلاّ کانَ عِندَ ظَنِّهِ بِهِ
بنده اى نیست که به خداوند خوش گمان باشد مگر آن که خداوند نیز طبق همان گمان با او رفتار کند.
بحارالأنوار، ج 70، ص 384، ح42
حدیث (1121) امام على (ع) می فرمایند:
لَو اَنَّ السَّماواتِ وَالرضَ کانَتا عَلى عَبدٍ رَتقا ثُمَّ اتَّقَى اللّهَ لَجَعَلَ اللّهُ لَهُ مِنها مَخرَجا وَرَزَقَهُ مِن حَیثُ لا یَحتَسِبُ
اگر آسمانها و زمین، راه را بر بندهاى ببندند و او تقواى الهى پیشه کند، خداوند حتما راه گشایشى براى او فراهم خواهد کرد و از جایى که گمان ندارد روزىاش خواهد داد.
غررالحکم، ح7599
حدیث (1122) پیامبر (ص) می فرمایند:
خَیرُ الکَلامِ مَا دَلَّ وَ جَلَّ وَ قَلَّ وَ لَم یُمِلَّ
بهترین سخن، آن است که قابل فهم و روشن و کوتاه باشد و خستگى نیاورد.
کافى، ج 2، ص 361، ح 1
حدیث (1123) پیامبر (ص) می فرمایند:
قَلبٌ لَیسَ فیهِ شَىْءٌ مِنَ الحِکمَةِ کَبَیتٍ خَرِبَ فَتَعَلَّموا وَ عَلِّموا وَ تَفَقَّهوا وَ لا تَموتوا جُهّالاً فَاِنَّ اللّهَ لا یَعذِرُ عَلَى الجَهلِ
دلى که در آن حکمتى نیست، مانند خانه ویران است، پس بیاموزید و آموزش دهید، بفهمید و نادان نمیرید. براستى که خداوند، بهانه اى را براى نادانى نمی پذیرد
کنزالعمال، ح 28750
حدیث (1124) امام صادق(ع)می فرمایند:
اِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَالبِرَّ لَیُهَوِّنانِ الحِسابَ وَیَعصِمانِ مِنَ الذُّنوب.
صله رحم و نیکى، حساب (قیامت) را آسان و از گناهان جلوگیرى میکند.
کافى، ج 2، ص 157، ح 31
حدیث (1125) پیامبر اکرم (ص)می فرمایند:
أفضَلُ النّاسِ عِندَ اللّهِ مَنزِلَة وَأَقرَبُهُم مِنَ اللّهِ وَسیلَة المُحسِنُ یُکَفَّرُ إحسانُه.
صله رحم و نیکى، حساب (قیامت) را آسان و از گناهان جلوگیرى میکند.
کافى 4/33/1
حدیث (1126) پیامبر اکرم (ص)می فرمایند:
اَلضَّیفُ یَنزِلُ بِرِزقِهِ وَیَرتَحِلُ بِذُنوبِ اَهلِ البَیتِ.
میهمان، روزى خود را می آورد و گناهان اهل خانه را می برد.
بحارالأنوار، ج 75، ص 461، ح 14
حدیث (1127) امام صادق(ع)می فرمایند:
مَن اَحَبَّ اَن یُحِبّهُ اللَّهُ وَ رَسولُهُ فَلیَاکُل مَع ضَیفِهِ.
هر کس دوست دارد که خدا و رسولش او را دوست داشته باشند، با میهمان خود غذا بخورد.
امالى طوسى، ص 481، ح 18
حدیث (1128) پیامبر اکرم (ص)می فرمایند:
صِلَةُ الرَّحِمِ تَعمُرُ الدِّیارَ وَ تَزیدُ فى الأعمارِ وَ اِن کانَ اَهلُها غَیرَ اَخیارٍ.
صله رحم، خانه ها را آباد و عمرها را طولانى میکند، هر چند صله رحم کنندگان مردمان خوبى نباشند.
تنبیه الخواطر، ج 2، ص 116
حدیث (1129) امام على (ع) می فرمایند:
کُنّا اِذَا احمَرَّ البَاسُ وَ لَقِىَ القَومُ القَومَ اتَّقَینا بِرَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله فَما یَکونُ اَحَدٌ اَقرَبَ اِلَى العَدُوِّ مِنهُ
وقتى که آتش جنگ بر افروخته مىشد و دو لشکر به هم مىرسیدند، به پیامبر پناهنده می شدیم و کسى نبود که از آن حضرت به دشمن نزدیکتر باشد.
تحف العقول، ص 446
حدیث (1130) امام على (ع) می فرمایند:
اِنَّ النّاسَ یَستَغنونَ اِذا عُدِلَ بَینَهُم وَ تُنزِلُ السَّماءُ رِزقَها وَ تُخرِجُ الرضُ بَرَکَتَها بِاِذنِ اللّهِ تَعالى.
اگر در میان مردم عدالت برقرار شود، همه بی نیاز میشوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو می فرستد و زمین برکت خویش را بیرون می ریزد.
من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 400، ح 5859
حدیث (1131) امام باقر (ع) می فرمایند:
اَللَّهُمَّ ارزُقنى رِزقاً حَلالاً یَکفینى وَ لا تَرزُقنى رِزقاً یُطغینى وَ لا تَبتَلیَنّى بِفَقرٍ اَشقى بِهِ مُضَیِّقاً عَلَىَّ.
خداوندا! مرا روزىِ حلالى بده که کفایتم کند، و روزى ای نده که به طغیانم کشانَد و به فقرى گرفتارم نکن که با آن بدبخت شوم و به تنگنا افتم.
فضائل الشهر الثلاثة، ص 108
حدیث (1132) امام علی (ع) می فرمایند:
لا یُؤنِسَنَّکَ اِلاَّ الحَقُّ وَ لا یوحِشَنَّکَ اِلاَّ الباطِلُ
مبادا جز حق، با تو اُنس بگیرد و جز باطل، از تو بهراسد.
نهج البلاغه، از خطبه 130
حدیث (1133) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
اَلصَّدَقَةُ عَلى وَجهِها وَاصطِناعُ المَعروفِ وَ بِرُّ الوالِدَینِ وَصِلَةُ الرَّحِمِ تُحَوِّلُ الشِّقاءَ سَعادَةً وَتَزیدُ فِى العُمرِ وَ تَقى مَصارِ عَ السُّوءِ
صدقه به جا، نیکوکارى، نیکى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوشبختى تبدیل و عمر را زیاد و از پیشامدهاى بد جلوگیرى می کند
نهج الفصاحه، ح 1869
حدیث (1134) امام صادق(ع) می فرمایند:
اِنَّ مِن حَقیقَةِ الایمانِ اَن تُؤثِرَ الحَقَّ وَ اِن ضَرَّکَ عَلَى الباطِلِ وَ اِن نَفَعَکَ وَ اَن لا یَجوزَ مَنطِقُکَ عِلمَکَ.
از حقیقت ایمان این است که حق را بر باطل مقدم دارى، هر چند حق به ضرر تو و باطل به نفع تو باشد و نیز از حقیقت ایمان آن است که گفتار تو از دانشت بیشتر نباشد.
(محاسن، ج 1، ص 205 )
حدیث (1135) امام علی (ع) می فرمایند:
مَن رَکِبَ الباطِلَ اَذَلَّهُ مَرکَبُهُ. مَن تَعَدَّى الحَقَّ ضاقَ مَذهَبُهُ. کسى که بر باطل سوار شود، مَرکبش او را ذلیل خواهد کرد. کسى که از راه حق منحرف شود راه بر او تنگ خواهد شد.
عیون الحکم والمواعظ، ص 444
حدیث (1136) امام صادق(ع) می فرمایند:
وَ لَیسَ یُحَبُّ لِلمُلوکِ أَن یُفَرِّطوا فى ثَلاثٍ: فى حِفظِ الثُّغورِ وَ تَفَقُّدِ المَظالِمِ وَ اختیارِ الصّالِحینَ لاَِعمالِهِم.
حاکم سزاوار نیست که در سه کار کوتاهى کند: حفظ مرزها، رسیدگى به حقوق پایمال شده و انتخاب افراد شایسته براى کارهایشان
.البلد الامین، ص 349
حدیث (1137) امام علی (ع) می فرمایند:
مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الکَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ.
هر کس به مقدار کفایت، قناعت کند، آسایش مىیابد و براى خویش زمینه گشایش فراهم مىکند.
نهج البلاغه، حکمت 377
حدیث (1139) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
لا تُداوِ اَحَدا حَتّى تَعرِفَ داءَهُ
هیچ کس را درمان مکن، مگر آن گاه که بیمارى او را بشناسى.
نهج الفصاحه، ح 1726
حدیث (1140) امام علی (ع) می فرمایند:
صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ المَحَبَّةَ وَتَکبِتُ العَدُوَّ
صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بین می برد
غررالحکم، ح 5852
حدیث (1141) امام علی (ع) می فرمایند:
خَیرُ النّاس عِندَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ اَقوَمُهُم لِلّهِ بِالطّاعَةِ فیما لَهُ وَ عَلَیهِ وَاَقوَلُهُم بالحَقِّ وَ لَو کانَ مُرّا فَاِنَّ الحَقَّ بهِ قامَتِ السَّماواتُ وَالرضُ
بهترین مردم نزد خداى متعال کسانى هستند که در اطاعت از خدا استوارترند چه به سودشان باشد چه به ضررشان و حقگو باشند هر چند تلخ باشد، زیرا که آسمانها و زمین براساس حق استوار است.
بحارالأنوار، ج 32، ص 401
حدیث (1142) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
إذَا استُحِقَّت وَلایَةُ اللّهِ وَالسَّعادَةُ جاءَ الأجَلُ بَینَ العَینَینِ و ذَهَبَ الأمَلُ وَراءَ الظَّهرِ و إذَا استُحِقَّت وَلایَةُ الشَّیطانِ وَالشَّقاوَةُ جاءَ الأمَلُ بَینَ العَینَینِ و ذَهَبَ الأجَلُ وَراءَ الظَّهر
هرگاه کسى مستحق دوستى خداوند و خوشبختى باشد، مرگ در برابر چشمان او مىآید و آرزو پشت سرش مىرود و هرگاه مستحق دوستى شیطان و بدبختى باشد، آرزو پیش چشم او، و مرگ پشت سرش قرار مىگیرد.
الکافى، ج 3، ص 258، ح 27
حدیث (1143) امام علی (ع) می فرمایند:
اِذا قَطَّعُوا الأرحامَ جُعِلَتِ الأموالُ فى أیدىِ الأشرارِ
هرگاه مردم قطع رحم کنند، ثروتها در دست افراد شرور قرار مىگیرد
کافى، ج 2، ص 348، ح 8
حدیث (1144) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
اِذا غَضِبَ اللّهُ تَعالى عَلى اُمَّةٍ ثُمَّ لَم یُنزِل بِهَا العَذابَ غَلَت اَسعارُها و قَصُرَت أعمارُها و لَم یَربَح تُجّارُها و لَم تَزکُ ثِمارُها و لَم تَغزُر اَنهارُها و حُبِسَ عَنها اَمطارُها و سُلِّطَ عَلَیها اَشرارُها
هرگاه خداوند متعال بر مردمى خشم بگیرد و بر ایشان عذاب نفرستد، اجناس آنها گران و عمرشان کوتاه مىشود، بازرگانان آنها سود نمىبرند، میوه هایشان سالم نمىماند، رودخانه هاى آنها پر آب نمىگردد، باران از آنها دریغ مىشود و بَدان آنان بر ایشان مسلّط مىگردند.
من لایحضره الفقیه، ج 1، ح 1489
حدیث (1145) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
اِنَّما اَهلَکَ الَّذینَ مِن قَبلِکُم اَنـَّهُم کانوا اِذا سَرَقَ فیهِمُ الشَّریفُ تَرَکوهُ وَ اِذا سَرَقَ فیهِمُ الضَّعیفُ اَقاموا عَلَیهِ الحَدَّ
نابودى مردمان پیشتر از شما از آنجا بود که اگر سرشناسى دزدى می کرد، رهایش می ساختند و چون ناتوانى دزدى می نمود، مجازاتش می کردند.
نهج البلاغه، از نامه 47
حدیث (1146) امام علی (ع) می فرمایند:
کانَ النَّبىُّ صلی الله علیه وآله اِذا اَصبَحَ مَسَحَ عَلى رُؤوسِ وُلدِهِ وَ وُلدِ وُلدِهِ.
هرگاه صبح می شد پیامبر صلی الله علیه و آله دست نوازش را بر سر فرزندان و نوه هاى خود می کشیدند .
حدیث (1147) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
لاتَختَلِفوا، فَإِنَّ مَن کانَ قَبلَکُمُ اختَلَفوا فَهَلَکوا .
باهم اختلاف نکنید، که پیشینیان شما دچار اختلاف شدند و نابود گشتند.
علل الشرایع، ج 1، ص 265، ح 9
حدیث (1148) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
عَلَیکُم بِالدُّبّاءِ فَاِنَّهُ یُذَکِّى العَقلَ وَ یَزیدُ فِى الدِّماغِ
کدو بخورید، چرا که عقل را تیز و (کارآیى) مغز را زیاد مىکند.
کافى، ج 6، ص 344، ح 1
حدیث (1149) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
مَن اُعطِىَ اَربَعَ خِصالٍ فِى الدُّنیا فَقَد اُعطِىَ خَیرَ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ وَ فازَ بِحَظِّهِ مِنهُما؛ وَرَعٌ یَعصِمُهُ عَن مَحارِمِ اللّهِ وَ حُسنُ خُلُقٍ یَعیشُ بِهِ فِى النّاسِ وَ حِلمٌ یَدفَعُ بِهِ جَهلَ الجاهِلِ وَزَوجَةٌ صالِحَةٌ تُعینُهُ عَلى اَمرِ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ
به هر کس در دنیا چهار خصلت داده شود، خیر دنیا و آخرت به او داده شده و بهره خویش را از آن دو بر گرفته است: تقوایى که او را از حرامهاى خدا باز دارد، اخلاق خوشى که با آن در میان مردم زندگى کند، حلمى که با آن جهالت نادان را از خود دور سازد و زنى شایسته که در کار دنیا و آخرت او را یارى رساند.
بحارالأنوار، ج 69، ص 404، ح 106
حدیث (1150) امام رضا (ع) می فرمایند:
دَعاهُ رَجُلٌ فَقالَ لَهُ عَلىٌّ علیه السلام: قَد أجَبتُکَ عَلى اَن تَضمَنَ لى ثَلاثَ خِصالٍ . قالَ: وما هِىَ یا اَمیرَالمُؤمِنینَ ؟ قالَ: لاتُدخِل عَلَىَّ شَیئاً مِن خارِ جٍ وَ لا تَدَّخِر عَنّى شَیئاً فِى البَیتِ، وَ لا تُجحِف بِالعِیالِ . قالَ : ذاکَ لَکَ یا اَمیرَ المُؤمِنینَ ، فَاَجابَهُ عَلىُّ بنُ اَبى طالِبٍ علیه السلام
مردى، امیر المؤمنینعلیه السلام را به میهمانى دعوت کرد . حضرت فرمودند : مىپذیرم به شرط این که سه قول به من بدهى . عرض کرد : چه قولى اى امیر المؤمنین؟ فرمودند : از بیرون چیزى براى من تهیه نکنى ، حاضرى خانهات را از من دریغ ننمایى و به زن و فرزندنت زور نگویى . عرض کرد : قبول مىکنم اى امیر المؤمنین . پس على بن ابى طالبعلیه السلام دعوت را پذیرفتند .
عیون اخبار الرضا، ج 1، ص 45، ح 138
حدیث (1151) امام رضا (ع) می فرمایند:
وَ الّذى نَفسى بِیَدِهِ لایَدخُلُ الجَنَّةِ اِلاّ رَحیمٌ قالوا: کُلُّنا رَحیمٌ. قالَ: لا حَتّى تَرحَمَ العامَّةَ.
سوگند به آن کس که جانم در دست اوست، کسى جز اهل ترحم به بهشت نمی رود. عرض کردند: «همه ما دلْرحم و مهربانیم»، فرمودند: نه، مگر آن گاه که به عموم مردم رحم کنید
کافى ، ج 2، ص 104، ح 5
حدیث (1152) امام علی (ع) می فرمایند:
اِنَّ صِلَةَ الرحامِ لَمِن موجِباتِ الاِسلامِ وَ اِنَّ اللّهَ سُبحانَهُ اَمَرَ بِاِکرامِها وَ اِنَّهُ تَعالى یَصِلُ مَن وَصَلَها وَ یَقطَعُ مَن قَطَعَها وَ یُکرِم مَن اَکرَمَها
به راستى که صله رحم از واجبات اسلام است و خداى سبحان، امر فرموده که آن را گرامى بدارند و خداوند متعال با هر کس که صله رحم کند، رابطه برقرار میکند و با هر کس که قطع رحم کند، قطع رابطه می کند و هر کس که صله رحم را گرامى بدارد، گرامی اش میدارد.
غررالحکم، ح 3651
حدیث (1153) امام باقر می فرمایند:
ما بَینَ الحَقِّ وَ الباطِلِ اِلاّ قِلَّةُ العَقلِ. قیلَ: وَ کَیفَ ذلِکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ؟ قالَ: اِنَّ العَبدَ یَعمَلُ العَمَلَ الَّذى هُوَ لِلّهِ رِضا فَیُریدُ بِهِ غَیرَ اللّهِ فَلَو اَنَّهُ اَخلَصَ لِلّهِ لَجاءَهُ الَّذى یُریدُ فى اَسرَعَ مِن ذلِکَبه.
میان حق و باطل جز کم عقلى فاصله نیست. عرض شد: چگونه، اى فرزند رسول خدا؟ فرمودند: انسان کارى را که موجب رضاى خداست براى غیر خدا انجام می دهد، در صورتى که اگر آن را خالص براى رضاى خدا انجام می داد، زودتر به هدف خود می رسید تا براى غیر خدا.
محاسن، ج 1، ص 254، ح 280
حدیث (1154) امام صادق می فرمایند:
لا یَستَیقِنُ القَلبُ اَنَّ الحَقَّ باطِلٌ اَبَدا وَ لا یَستَیقِنُ اَنَّ الباطِلَ حَقٌّ اَبَدا
هرگز دل به باطل بودن حق و به حق بودن باطل یقین نمى کند
تفسیر العیاشى، ج 2، ص 53، ح 39
حدیث (1155) امام علی می فرمایند:
لا تَقسِروا اَولادَکُم عَلى آدابکُم ، فَاِنَّهُم مَخلوقونَ لِزَمان غَیرِ زَمانِکُم
آداب و رسوم خود را به فرزندانتان تحمیل نکنید، زیرا آنان براى زمانى غیر از زمان شما آفریده شده اند
شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید ، ج20، ص267، ح102
حدیث (1156) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
صِفَةُ العاقِل اَن یَحلُمَ عَمَّن جَهِلَ عَلَیهِ وَ یَتَجاوَزَ عَمَّن ظَلَمَهُ وَ یَتواضَعَ لِمَن هُوَ دونَهُ وَ یُسابِقَ مَن فَوقَهُ فى طَلَبِ البِرِّ وَ اِذا اَرادَ اَن یَتَکَلَّمَ تَدَبَّرَ فَاِن کانَ خَیرا تَکَلَّمَ فَغَنِمَ وَ اِن کانَ شرّا سَکَتَ فَسَلِمَ وَ اِذا عَرَضَت لَهُ فِتنَةٌ اِستَعصَمَ بِاللّهِ وَ اَمسَکَ یَدَهُ وَ لِسانَهُ وَ اِذا رَى فَضیلَةً اِنتَهَزَ بِها لا یُفارِقُهُ الحَیاءُ وَ لا یَبدو مِنهُ الحِرصُ فَتِلکَ عَشرُ خِصالٍ یُعرَفُ بِهَا العاقِلُ.
ویژگى عاقل این است که در برابر رفتار جاهلانه بردبارى کند، از کسى که به او ظلم کرده درگذرد، در برابر زیر دست خود متواضع باشد، با بالا دست خود در طلب نیکى رقابت کند، هرگاه بخواهد سخن بگوید بیندیشد، اگر خوب بود بگوید و سود برد و اگر بد بود سکوت کند و سالم ماند، هرگاه با فتنهاى روبهرو شود به خدا پناه برد، دست و زبان خود را نگاه دارد، هرگاه فضیلتى ببیند آن را غنیمت شمارد، شرم و حیا از او جدا نشود و حریص نباشد، اینها ده خصلتاند که عاقل با آنها شناخته مىشود.
تحف العقول، ص 28
حدیث (1157) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
مَن رَزَقَهُ اللّهُ حُبَّ الاَئِمَّةِ مِن اَهل بَیتى فَقَد اَصابَ خَیرَ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ، فَلا یَشُکَّنَّ اَحَدٌ اَنَّهُ فِى الجَنَّةِ فَاِنَّ فى حُبِّ اَهل بَیتى عِشرینَ خَصلَةً عَشَرَةٌ مِنها فِى الدُّنیا وَ عَشَرَةٌ مِنها فِى الآخِرَةِ
هر کس که خداوند محبت امامان از اهل بیت مرا نصیب او کرده بىگمان به خیر دنیا و آخرت دست یافته و بدون شک در بهشت خواهد بود، پس هیچ یک (از شیعیان) نباید در این که اهل بهشت است شک کند؛ زیرا در دوستى اهل بیت من بیست ویژگى است که ده مورد آن در دنیا و ده مورد آن در آخرت است.
بحارالأنوار، ج 27، ص 78، ح 12
حدیث (1158) امام علی (ع) می فرمایند:
اِذا عاتَبتَ الحَدَثَ فَاترُک لَهُ مَوضِعا مِن ذَ نبِهِ لِئَلاّ یَحمِلَهُ الاِخراجُ عَلَى المُکابَرَةِ
هرگاه جوان را توبیخ کردى ، برخى خطاهاى او را نادیده بگیر، تا توبیخ تو، او را به مقابله وادار نسازد.
شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید ، ج 20، ص 333، ح 819
حدیث (1159) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
خَمسٌ مِن سُنَنِ المُرسَلینَ: اَلحَیاءُ وَ الحِلمُ وَ الحِجامَةُ وَ السِّواکُ وَ التَّعَطُّرُ
هرگاه جوان را توبیخ کردى ، برخى خطاهاى او را نادیده بگیر، تا توبیخ تو، او را به مقابله وادار نسازد.
نهج الفصاحه، ح 1463
حدیث (1160) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
مَن کَشَفَ عَورَةَ اَخیهِ المُسلِمِ کَشَفَ اللّهُ عَورَتَهُ حَتّى یَفضَحَهُ بِها فى بَیتِهِ
هر کس عیب و زشتى برادر مسلمان خود را فاش کند، خداوند زشتى او را آشکار سازد، تاجایى که او را در درون خانه اش رسوا سازد.
الترغیب والترهیب، ج 2، ص 239، ح 9
حدیث (1161) امام صادق (ع) می فرمایند:
عَلَیکُم بالدُّعاءِ فَاِنّکُم لا تُقَرَّبُونَ بمِثلِهِ.
دعا کنید؛ زیرا با هیچ چیز به مانند دعا، به خدا نزدیک نمى‌شوید.
کافی، ج 2، ص 467
حدیث (1162) امام صادق (ع) می فرمایند:
مَن اَحصى عَلى اَخیهِ المُؤمِنِ عَیبا لِیَعیبَهُ بِهِ یَوما ما کانَ مِن اَهلِ هذِهِ الآیَةِ قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ: اِنَّ الَّذینَ یُحِبّونَ اَن تَشیعَ الفِاحِشَةُ فِى الَّذینَ آمَنوا لَهُم عَذابٌ اَلیمٌ فِى الدُّنیا وَ الاخِرَةِ وَ اللّهُ یَعلَمُ وَ اَ نتُم لا تَعلَمونَ
هر کس درصدد عیبجویى برادر مؤمنش برآید، تا با آن روزى او را سرزنش کند، مشمول این آیه است: کسانى که دوست دارند، زشتىها در میان مردم با ایمان شیوع پیدا کند، عذاب دردناکى براى آنان در دنیا و آخرت خواهد بود و خداوند مىداند و شما نمىدانید
کافى، ج 7، ص 381، ح 1
حدیث (1163) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
مَا اجتَمَعَ قَومٌ فى بَیتٍ مِن بُیوتِ اللّهِ یَتلونَ کِتابَ اللّهِ وَ یَتَدارَسونَهُ بَینَهُم اِلاّ نَزَلَت عَلَیهِمُ السَّکینَةُ وَ غَشِیَتهُمُ الرَّحمَةُ وَ حَفَّتهُمُ المَلائِکَةُ وَ ذَکَرَهُمُ اللّهُ فیمَن عِندَهُ
هیچ جلسه قرآنى براى تلاوت و درس در خانهاى از خانه هاى خدا برقرار نشد، مگر این که آرامش بر آنان نازل شد و رحمت دربرشان گرفت و فرشتگان در اطراف آنان حلقه زدند و خداوند در میان کسانى که در نزدش هستند، از آنان یاد کرد.
پیامبر اعظم (ص): هیچ جلسه قرآنى براى تلاوت و درس در خانهاى از خانه هاى خدا برقرار نشد، مگر این که آرامش بر آنان نازل شد و رحمت دربرشان گرفت و فرشتگان در اطراف آنان حلقه زدند و خداوند در میان کسانى که در نزدش هستند، از آنان یاد کرد.
کنزالعمّال، ح 2320
حدیث (1164) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
اَتـَرعوونَ عَن ذِکرِ الفاجِرِ حَتّى یَعرِفَهُ النّاسُ؟! فَاذکُرُوا الفاجِرَ بِما فیهِ یَحذَرهُ النّاسُ
آیا از بردن نام بدکار، براى اینکه مردم او را بشناسند، خوددارى مىکنید؟ بدکار را با اعمال و کردارش معرفى کنید، تا مردم از او برحذر باشند
کنزالعمال ، ح 8070
حدیث (1165) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
اَلسّابِقونَ اِلى ظِلِّ العَرشِ طوبى لَهُم قیلَ: یا رَسولَ اللّهِ وَ مَن هُم؟ فَقالَ: اَلَّذینَ یَقبَلونَ الحَقَّ اِذا سَمِعُوهُ وَ یَبذُلونَهُ اِذا سُئِلوهُ وَ یَحکُمونَ لِلنّاسِ کَحُکمِهِم لاِنفُسِهِم
خوشا به سعادت سبقت جویان به سایه عرش. گفتند: اى رسول خدا! آنان کیانند؟ فرمودند: آنان که چون حق را بشنوند، بپذیرند و هرگاه حق از آنان خواسته شود، دریغ نکنند و براى مردم همانگونه قضاوت کنند که براى خود مى کنند
بحارالأنوار، ج 75، ص 29، ح 19
حدیث (1166) امام صادق (ع) می فرمایند:
إنّ لَناحَرَما وهُوقُمّ ، وسَتُدفَنُ فیه امرَأةُ مِن وُلدِی تُسَمّى فاطِمَةَ ، مَن زارَها وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ
ما را حرمى است و آن قم است . بزودى زنى از فرزندان من به نام فاطمه در آن جا دفن خواهد شد .
میزان الحکمة : ح 8179
حدیث (1167) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
اَلسَّعیدُ مَن اختارَ باقِیَةً یَدومُ نَعیمُها على فانیَةٍ لا یَنفَدُ عَذابُها وَ قَدَّمَ لِما یَقدِمُ عَلَیهِ مِمّا هُوَ فى یَدَیهِ قَبلَ أن یُخَلِّفَهُ لِمَن یَسعَدُ بإنفاقِهِ وَ قَد شَقىَ هُوَ بِجَمعِهِ
خوشبخت کسى است که سراى باقى را که نعمتش پایدار است بر سراى فانى که عذابش بىپایان است برگزیند و از آنچه در اختیار دارد براى سرایى که به آنجا مىرود پیش فرستد قبل از آنکه آنها را براى کسى بگذارد که او با انفاق آن خوشبخت مىشود ولى خودش با گردآورى آن (دارایىها) بدبخت شده است.
اعلام الدّین، ص 345
حدیث (1168) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
لایَتَکَلَّفَنَّ أَحَدٌ لِضَیفِهِ ما لا یَقدِرُ
هیچ کس نباید بیش از توانش خود را براى میهمان به زحمت اندازد.
کنزالعمال، ح 25876
حدیث (1169) امام رضا (ع) می فرمایند:
کَمالُ الدّین وَلایَتُنا وَالبَراءَةُ مِن عَدُوِّنا
کمال دین، در ولایت ما و بیزارى جستن از دشمن ماست.
اهل بیت : ج 2 ص 572 ح 865
حدیث (1170) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
لا تَزولُ قَدَما عَبدٍ یَومَ القیامَةِ حَتّى یُساَ لَ عَن اَربَعٍ عَن عُمُرِهِ فیما اَفناهُ وَ عَن شَبابِهِ فیما اَبلاهُ وَ عَن مالِهِ مِن اَینَ اَ کتَسَبَهُ وَ فیما اَ نفَقَهُ وَ عَن حُبِّنا اَهلَ البَیتِ
انسان ، در روز قیامت ، قدم از قدم برنمىدارد ، مگر آن که از چهار چیز پرسیده مىشود : از عمرش که چگونه گذرانده است ، از جوانىاش که چگونه سپرى کرده ، از ثروتش که از کجا به دست آورده و چگونه خرج کرده است و از دوستى ما اهل بیت [پیامبر (ص) ]
خصال ، ص 253، ح 125
حدیث (1171) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
قالَ رَجُلٌ: یا رَسولَ اللّهِ! ما حَقُّ ابنى هذا؟ قالَ: تُحسِنُ اسمَهُ وَ اَدَبَهُ وَ تَضَعُهُ مَوضِعا حَسَنا
مردى به رسول خدا (ص) عرض کرد: حق این فرزند بر من چیست؟ پیامبر فرمودند: اسم خوب برایش انتخاب کنى، به خوبى او را تربیت نمایى و به کارى مناسب و پسندیده بگمارى
عدّة الداعى، ص 76
حدیث (1172) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
إِذا اوقِفَ العِبادُ نادى مُناد: لِیَقُم مَن أَجرُهُ عَلَى اللّهِ وَلیَدخُلِ الجَنَّةَ قیلَ: مَنْذَا الَّذى أَجرُهُ عَلَى اللّهِ؟ قالَ: العافُونَ عَن النّاس
هنگامى که بندگان در پیشگاه خدا مىایستند، آواز دهندهاى ندا دهد: آن کس که مزدش با خداست برخیزد و به بهشت رود. گفته مىشود: چه کسى مزدش با خداست؟ مىگوید: گذشت کنندگان از مردم.
کنزالعمال، ح 7009
حدیث (1173) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
مَن ساءَتهُ سَیِّئَتُهُ وسَرَّتهُ حَسَنَتُهُ فَهُوَ أمارَةُ المُسلِمِ المُؤمِنِ، وَأَمارَةُ المُنافِقِ الَّذی لاتَسوؤُهُ سَیِّئَتُهُ ولا تَسُرُّهُ حَسَنَتُهُ
هر کس از بدىاش ناراحت و از خوبىاش خوشحال شود، این نشانه مسلمان مؤمن است و نشانه منافق این است که بدىاش ناراحتش نمىکند و خوبىاش او را خوشحال نمىسازد.
الدرالمنثور، ج4، ص 66
حدیث (1174) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ النفاقَ وَ یُبغِضُ لاِقتارَ، فَاَنفِق وَ اَطعِم وَ لا تُصَرصِر فَیَعسِر عَلَیکَ الطَّلَبُ
خداوند خرج کردن را دوست دارد و با سخت خرج کردن دشمن است پس انفاق و اطعام کن و به ثروت اندوزى مپرداز که کسب ثروت تو را به سختى مىاندازد.
بحارالأنوار، ج64، ص 282، ح 43
حدیث (1175) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
طَهِّروا هذِه الاَجسادَ طَهَّرَکُمُ اللّهُ، فَاِنَّهُ لَیسَ عَبدٌ یَبیتُ طاهِرا اِلاّ باتَ مَعَهُ مَلَکٌ فى شِعارِهِ وَ لا یَتَقَلَّبُ ساعَةً مِنَ اللَّیلِ اِلاّ قالَ: اَللّهُمَّ اغفِر لِعَبدِکَ فَاِنَّهُ باتَ طاهِرا
این بدنها را پاکیزه کنید، خداوند پاکیزهتان کند، زیرا هیچ بندهاى نیست که شب با بدنى پاکیزه بخوابد مگر اینکه فرشتهاى در جامه او با وى مىخوابد و هیچ لحظهاى از شب از این پهلو به آن پهلو نمىشود، مگر اینکه آن فرشته مىگوید: خدایا بندهات را بیامرز، زیرا که با بدنى پاکیزه خوابیده است
کنز العمال، ح 26003
حدیث (1176) امام صادق (ع) می فرمایند:
العالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَیهِ اللَّوابِسُ
کسى که به اوضاع زمان خود آگاه باشد، گرفتار هجوم اشتباهات نمى شود
کافى، ج 2، ص 164، ح 5
حدیث (1177) امام باقر (ع) می فرمایند:
الطَّمَعُ هُو الفَقرُ الحاضِرُ
طمع کردن همان فقر موجود است.
میزان الحکمة ح 8272
حدیث (1178) امام کاظم (ع) می فرمایند:
طوبى لِلمُصلِحینَ بَینَ النّاسِ، اُولئِکَ هُمُ المُقَرَّبونَ یَومَ القیامَةِ
خوشا به حال اصلاحکنندگان بین مردم، که آنان همان مقرّبان روز قیامتاند.
تحف العقول، ص 393
حدیث (1179) امام صادق (ع) می فرمایند:
حُسنُ الخُلُق مَجلَبَةٌ لِلمَوَدَّةِ
خوش خویى جلب کننده دوستى است .
دوستى : ص 102 ح 193
حدیث (1180) امام علی (ع) می فرمایند:
مَنِ اتَّقَى اللَّهَ اَحَبَّهُ النَّاسُ
هر کس تقواى الهى پیشه کند، مردم او را دوست خواهند داشت.
کشف الغمه، ج 3، ص 139
حدیث (1181) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
اِذا رَآى اَحَدُکُم مِن نَفسِهِ اَو مالِهِ اَو مِن اَخیهِ ما یُعجِبُهُ فَلیَدعُ لَهُ بِالبَرَکَةِ فَاِنَّ العَینَ حَقٌ
هرگاه یکى از شما در خودش، یا مالش، یا برادرش، چیز جالب توجهى دید، براى برکت یافتن آن دعا کند؛ زیرا چشم زخم واقعیت دارد.
نهج الفصاحه ، ح 206
حدیث (1182) امام علی (ع) می فرمایند:
اِذَ ا احتَجتَ اِلَى المَشوَرَةِ فى اَمرٍ قَد طَرَاَ عَلَیکَ فَاستَبدِهِ بِبِدایَةِ الشُّبّانِ ، فَاِنَّهُم اَحَدُّ اَذهانا وَ اَسرَعُ حَدسا ، ثُمَّ رُدَّهُ بَعدَ ذالِکَ اِلى رَىِ الکُهولِ وَ الشُیوخِ لِیَستَعقِبوهُ وَ یُحسِنُوا، اَلختیارَ لَهُ ، فَاِنَّ تَجرِبَتَهُم اَکثَرُ
هرگاه به مشورت نیازمند شدى ، نخست به جوانان مراجعه نما، زیرا آنان ذهنى تیزتر و حدسى سریعتر دارند . سپس (نتیجه) آن را به نظر میانسالان و پیران برسان تا پیگیرى نموده، عاقبت آن را بسنجند و راه بهتر را انتخاب کنند، چرا که تجربه آنان بیشتر است.
شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید ، ج 20، ص 337، ح 866
حدیث (1183) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
بَیتٌ لا صِبیانَ فیهِ لا بَرَکَةَ فیهِ
خانه اى که کودک در آن نباشد ، برکت ندارد.
کنز العمّال ، ح 44425
حدیث (1184) امام جواد (ع) می فرمایند:
مَن لَم یَعرِفِ المَوارِدَ أعیَتهُ المَصادِرُ
هر کس نداند کارى را از کجا آغاز کند، از به سرانجام رساندن آن درماند
میزان الحکمة : ح 3863
حدیث (1185) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
وَالّذى نَفسى بِیَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا أولا أدُلُّـکُم عَلى شَئىٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَینَـکُم
به خدایى که جانم در اختیار اوست، وارد بهشت نمى‌شوید مگر مؤمن شوید و مؤمن نمى‌شوید، مگر اینکه یکدیگر را دوست بدارید. آیا مىخواهید شما را به چیزى راهنمایى کنم که با انجام آن، یکدیگر را دوست بدارید؟ سلام کردن بین یکدیگر را رواج دهید.
مشکاة الانوار، ص 157
حدیث (1186) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
مَن یَضمُن لى بِرَّ الوالِدَینِ وَ صِلَةَ الرَّحِمِ اَضمُن لَهُ کَثرَةَ المالِ وَ زیادَةَ العُمرِ وَ المَحَبَّةَ فِى العَشیرَةِ
هر کس نیکى به پدر و مادر و صله رحم را برایم ضمانت کند، من نیز زیادى ثروت، طول عمر و محبّت او را در دل خویشاوندان ضمانت مىنمایم.
مستدرک الوسائل، ج 15، ص 176، ح 12
حدیث (1187) امام جواد (ع) می فرمایند:
مَن شَهد أمرا فَکَرهه کان کَمَن غَاب عَنه کسى که شاهد کارى باشد و آن را ناخوش بدارد مانند کسى است که شاهد آن نبوده است .
میزان الحکمة : ح 12879
حدیث (1188) امام جواد (ع) می فرمایند:
مَن غابَ عَن أمر فَرضیه کَان کَمن شَهدَه . کسى که شاهد کارى نباشد اما به آن راضى باشد، مانند کسى است که شاهد آن بوده است.
میزان الحکمة : ح 12879
حدیث (1189) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
اَلضّیافَةُ اَوَّلُ یَومٍ وَ الثانى وَ الثالثُ وَ ما بَعدَ ذلِکَ فَاِنَّها صَدَقَةٌ تُصَدّق بِها عَلَیهِ میهمانى یک روز و دو روز و سه روز است، بعد از آن هر چه به او دهى صدقه محسوب میشود.
کافى، ج 6 ، ص 283، ح 2
حدیث (1190) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
قَلبٌ لَیسَ فیهِ شَىءٌ مِنَ الحِکمَةِ کَبَیتٍ خَرِبٍ ، فَتَعَلَّموا وعَلِّموا ، وتَفَقَّهوا ولا تَموتوا جُهّالاً ؛ فَاِنَّ اللّهَ لا یَعذِرُ عَلَى الجَهل
دلى که در آن حکمت نیست، همچون خانهاى ویران است. پس بیاموزید و آموزش دهید، بفهمید و نادان نمیرید که خداى عزّوجلّ، بهانه اى را براى نادانى نمىپذیرد.
الفردوس ، ح 4590
حدیث (1191) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
مَن کانَ فیهِ ثَلاثٌ سَلِمَت لَهُ الدُّنیا وَ الآخِرَةُ: یَمُرُ بِالمَعروفِ وَ یَتَمِرُ بِهِ وَ یَنهى عَنِ المُنکَرِ وَ یَنتَهى عَنهُ وَ یُحافِظُ عَلى حُدودِ اللّهِ جَلَّ وَ عَلا
هر کس سه خصلت داشته باشد، دنیا و آخرتش سالم مى ماند: به خوبى فرمان دهد و خود به آن عمل کند، از زشتى باز دارد و خود از آن باز ایستد و از حدود الهى پاسدارى کند
غررالحکم، ح 9076
حدیث (1192) امام علی (ع) می فرمایند:
فى صِفَةِ النَّبىِّ (ص) ـ طَبیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ قَد اَحکَمَ مَراهِمَهُ وَ اَحمى (اَمضى) مَواسِمَهُ یَضَعُ ذلِکَ حَیثُ الحَاجَةُ اِلَیهِ مِن قُلوبٍ عَمىٍ وَ آذانٍ صُمٍّ وَ اَلسِنَةٍ بُکمٍ مُتَتَبِّعٌ بِدَوائِهِ مَواضِعَ الغَفلَةِ وَ مَواطِنَ الحَیرَةِ...
پیامبر (ص) پزشکى بودند که با دانش خود، همواره در میان مردم مىگشتند، مرهمهایشان را به خوبى فراهم و ابزار کارشان را آماده مىساختند و آنها را هرجا که لازم بود، مىگذاردند، در دلهاى کور و گوشهاى کر و زبانهاى گنگ. غفلتگاهها و جایگاههاى حیرت را جستجو و با داروى خود، آنها را درمان مىکردند
نهج البلاغه، از خطبه 108
حدیث (1193) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
خَیرُ القُلوبِ اَوعاها لِلخَیرِ وَ شَرُّ القُلوبِ اَوعاها لِلشَّرِّ، فَاَعلَى القَلبِ الَّذى یَعِى الخَیرَ مَملُوٌّ مِنَ الخَیرِ اِن نَطَقَ نَطَقَ مَأجورا و اِن اَنصَتَ اَنصَتَ مَأجورا
بهترین قلبها، قلبى است که ظرفیت بیشترى براى خوبى دارد و بدترین قلبها، قلبى است که ظرفیت بیشترى براى بدى دارد، پس عالىترین قلب، قلبى است که خوبى را در خود دارد و لبریز از خوبى است. اگر سخن بگوید، سخنش در خور پاداش است و اگر سکوت کند، سکوتش درخور پاداش است.
جعفریات، ص 168
حدیث (1194) امام باقر (ع) می فرمایند:
الحَجُّ تَسکینُ القُلوبِ
حجّ آرامش بخش دلهاست.
میزان الحکمة : ح 3270
حدیث (1195) امام باقر (ع) می فرمایند:
شَکَتِ الکَعبَةُ اِلَى اللّهِ ما تَلقى مِن اَنفاسِ المُشرِکینَ، فَاَوحَى اللّهُ اِلَیها: اَن قَرّى یا کَعبَةُ، فَاِنّى اُبدِلُکَ بِهِم قَوما یَتَخَلَّلونَ بِقُضبانِ الشَّجَرِ. فَلَمّا بَعَثَ اللّهُ مُحَمَّدا صلىاللهعلیهوآله اَوحى اِلَیهِ مَعَ جَبرَئیلَ بِالسِّواکِ وَالخِلالِ
کعبه از زجرى که از بوى بد نفسهاى مشرکین مى کشید، به درگاه خداوند شکایت نمود، خداوند به آن وحى کرد، تو را مژده باد که به جاى اینان کسانى را جایگزین مى کنم که با شاخه هاى درخت خلال
مى کنند. هنگامى که خداوند حضرت محمد (ص) را مبعوث فرمود، توسط جبرئیل سفارش مسواک و خلال کردن را به او وحى کرد.
محاسن، ج 2، ص 558، ح 924
حدیث (1196) امام صادق (ع) می فرمایند:
کَفَی بالمَرء خِزیاً أن یَلبَسَ ثوباً یَشهَرُهُ أو یَرکَبَ دابَّهً تشهَرُهُ
برای رسوایی و خواری انسان همین بس که جامه ای بپوشد که او را انگشت نما کند یا مرکبی انگشت نما سوار شود.
کافی، ج 6 ، ص 44
حدیث (1197) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
مَن إستَبطَأ الرّزقَ فَلیَکثُر مِنَ التَّکبیر وَ مَن کَثُرَ هَمُّهُ وَ غَمُّهُ فَلیَکثِر مِنَ الاِستِغفار
کسی که در روزی خود تأخیر و تنگی می بیند زیاد تکبیر بگوید و کسی که غم و اندوهش زیاد شده بسیار استغفار کند
کنزالعمال 9325
حدیث (1198) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
اَلا وَ اِنَّ الغَضَبَ جَمرَةٌ فى قَلبِ ابنِ آدَمَ، اَما رَأیتُم اِلى حَمرَةِ عَینَیهِ وَ انتِفاخِ اَو داجِهِ؟! فَمَن اَحَسَّ بِشَىءٍ مِن ذلِکَ فَلیَلصَق بِالرضِ
بدانید که خشم پاره آتشى در دل انسان است. مگر چشمان سرخش و رگهاى گردنش را [هنگام خشم] ندیدهاند. هر کس چنین احساسى پیدا کرد، روى زمین بنشیند.
سنن الترمذى، ج 3، ص 328، ح 2286
حدیث (1199) امام علی (ع) می فرمایند:
قَلیلُ الحَقِّ یَدفَعُ کَثیرَ الباطِلِ کَما اَنَّ القَلیلَ مِنَ النّارِ یُحرِقُ کَثیرَ الحَطَبِ
اندکى حقّ، بسیارى باطل را نابود مىکند، همچنان که اندکى آتش، هیزمهاى فراوانى را مى سوزاند.
غررالحکم، ح 6735
